Είχα τελειώσει τα προνήπια και κάθε φορά που μου έκαναν την κλασική ερώτηση «τι τάξη θα πας;», απαντούσα με καμάρι «μεγάλα νήπια!». Με τη διαβάθμιση αυτή, από τα μικρά στα μεγάλα νήπια, πίστευα ότι είχα πια μεγαλώσει πολύ. Το ίδιο φαίνεται ότι πίστευαν και η μαμά μου και κυρίως η θεία Μαρίκα, που καθώς ήρθε…

Στο Δημοτικό ήμουν καλή μαθήτρια και οι φίλες μου, στην πλειονότητά τους, το ίδιο. Η επιλογή ήταν μάλλον τυχαία και όχι από ελιτίστικη διάθεση. Όχι όμως ότι σνόμπαρα και τα άλλα κορίτσια, και απόδειξη η Λίτσα. Η Λίτσα ήταν ένα πολύ φτωχό και εξαιρετικά αδύνατο κοριτσάκι. Ήταν ακριβώς ο αντίποδάς μου: συνεσταλμένη, δειλή, βολική, με…