Ο καμπάνες χτυπούν από το πρωί ανά διαστήματα χαρμόσυνα. Θα έρθει το Άγιο Φως! Το σχολείο δεν λειτούργησε σήμερα, όλοι, μαθητές και κόσμος είμαστε στην πλατεία εν αναμονή του μεγάλου γεγονότος, να προϋπαντήσουμε τους προσκυνητές του Παναγίου Τάφου. Εγώ, επιστρατεύοντας τις ιστορικές μου γνώσεις, φανταζόμουν ότι οι προσκυνητές θα είναι κάτι σαν τους Σταυροφόρους, με…
Τα Κόκκινα Παπούτσια
Τι όμορφα που μας έντυνε εμένα και την αδερφή μου η μαμά μας! Φουστανάκια με πιετούλες και φιόγκους στη μέση, οργαντίνες με σούρες, που μας έκαναν να φαινόμαστε σαν νεραϊδούλες, βγαλμένες από τα παραμύθια, βολανάκια, φρου φρου... Μια μέρα που πήγε για ψώνια, μας έφερε από ένα ζευγάρι κόκκινα παπούτσια. Πόσο τα λάτρεψα εκείνα τα…
Η Αιρετική
Η Λαμπρινή δεν ήταν από τα παιδιά που τα πρόσεχες από την πρώτη στιγμή. Ήταν ένα κοντό και αδιάφορο κοριτσάκι, χαμηλού προφίλ,με καστανά μαλλιά και ντροπαλό βλέμμα. Καθόλου ανοιχτή στην επικοινωνία με τις συμμαθήτριες, πάντα μαζεμένη, μονήρης. Ακόμη και στα διαλείμματα τριγύριζε στην αυλή μόνη, κρατώντας ένα βιβλίο στο χέρι και διαβάζοντας το μάθημα της…
Ερωτική Επιστολογράφος
Μεγάλος έρωτας ενέσκηψε στο σόι. Όσο μεγάλος βέβαια μπορεί να είναι ένας έρωτας στην ηλικία των 13 χρόνων. Η ξαδέρφη μου η Βάσω, όμως, έτσι πίστευε και διακήρυττε ότι ήταν βαθιά ερωτευμένη με το συμμαθητή της από το Δημοτικό τον Τάκη. Και τόνιζε ότι υπήρχε ανταπόκριση, αμοιβαία τα αισθήματα. Ερωτευμένα λοιπόν τα παιδιά κι εγώ…
Μια Ιταλίδα στο Χωριό
Το νέο κυκλοφόρησε αμέσως: ήρθε μια Ιταλίδα! Μια Ιταλίδα στο χωριό! Σε μια εποχή που η παγκοσμιοποίηση και η πολυπολιτισμικότητα ήταν λέξεις ανύπαρκτες και που οι μόνοι επισκέπτες στη μικρή κοινωνία του χωριού ήταν κάποιοι από τα διπλανά χωριά, άντε το πολύ από τη γειτονική πόλη, τις Σέρρες, το να μας κάνει την τιμή να…
Πρώτη Επίσκεψη στη Θεσσαλονίκη
Είχα τελειώσει τα προνήπια και κάθε φορά που μου έκαναν την κλασική ερώτηση «τι τάξη θα πας;», απαντούσα με καμάρι «μεγάλα νήπια!». Με τη διαβάθμιση αυτή, από τα μικρά στα μεγάλα νήπια, πίστευα ότι είχα πια μεγαλώσει πολύ. Το ίδιο φαίνεται ότι πίστευαν και η μαμά μου και κυρίως η θεία Μαρίκα, που καθώς ήρθε…
Η Φίλη μου η Λίτσα
Στο Δημοτικό ήμουν καλή μαθήτρια και οι φίλες μου, στην πλειονότητά τους, το ίδιο. Η επιλογή ήταν μάλλον τυχαία και όχι από ελιτίστικη διάθεση. Όχι όμως ότι σνόμπαρα και τα άλλα κορίτσια, και απόδειξη η Λίτσα. Η Λίτσα ήταν ένα πολύ φτωχό και εξαιρετικά αδύνατο κοριτσάκι. Ήταν ακριβώς ο αντίποδάς μου: συνεσταλμένη, δειλή, βολική, με…
Ένας Γάμος που δεν Ήταν Γραφτό να Γίνει
Τα προξενιά πηγαινοέρχονταν στο σπίτι. Πότε ένας ταξιτζής, πότε ένας μπακάλης, μια φορά και ένας αρκετά ευκατάστατος, αλλά χήρος με παιδιά. Η απάντηση της Φανούλας ήταν πάντα η ίδια: ένα ρητό και κατηγορηματικό όχι. Τα αδέρφια της είχαν πέσει σε περισυλλοογή. Έπρεπε οπωσδήποτε να παντρέψουν την αδερφή, για να πάρουν και οι ίδιοι σειρά. Σε…
Το Πενηντάρικο που του Άλλαξε τη Ζωή
Μια αληθινή ιστορία Βρισκόμαστε στη δεκαετία του ’50 σε ένα χωριό της Μακεδονίας. Η Ελλάδα μόλις έχει βγει από τον αδελφοκτόνο Εμφύλιο Πόλεμο, υπάρχει φοβερή φτώχεια και οι άνθρωποι προσπαθούν να γιατρέψουν τις πληγές τους και να ορθοποδίσουν. Το ίδιο προσπαθεί να κάνει και μια χήρα με την πολυμελή οικογένειά της (εφτά παιδιά!). Για τη…