Έπαιζα, ως συνήθως, καθισμένη στο φαρδύ περβάζι του παράθυρου, όταν είδα μια όμορφη κοπελίτσα με ένα πανέρι λεμόνια να κατευθύνεται προς το σπίτι μας. Αφού ανέβηκε τη σκάλα, μας έδωσε ένα λεμόνι ως πρόσκληση για να πάμε να δούμε τα προικιά της Φωτούλας. Ο γάμος γινόταν πάντα Κυριακή και ανήμερα από το πρωί όλοι ανεξαιρέτως…