Η Λαμπρινή δεν ήταν από τα παιδιά που τα πρόσεχες από την πρώτη στιγμή. Ήταν ένα κοντό και αδιάφορο κοριτσάκι, χαμηλού προφίλ,με καστανά μαλλιά και ντροπαλό βλέμμα. Καθόλου ανοιχτή στην επικοινωνία με τις συμμαθήτριες, πάντα μαζεμένη, μονήρης. Ακόμη και στα διαλείμματα τριγύριζε στην αυλή μόνη, κρατώντας ένα βιβλίο στο χέρι και διαβάζοντας το μάθημα της…

Κοντεύει να τελειώσει το μάθημα και να φύγουμε για τα σπίτια μας. Πατριδογνωσία, Β’ Δημοτικού, και η δασκάλα προσπαθεί να μας αναθέσει την εργασία για το σπίτι. Κι εκεί που περιμέναμε με αδημονία το ντιν ντιν του κουδουνιού να σηκωθούμε στο δευτερόλεπτο και μαζεύοντας άρον άρον τα πράγματά μας να ξεχυθούμε όλοι μαζί στην πόρτα…

Τολμηρή πράξη στο σχολείο ποια θα μπορούσε να είναι τότε; Μόνο η αντιγραφή. Αλλά όχι με τα γνωστά «σκονάκια» που ήταν και εξακολουθούν να είναι σε ευρεία χρήση. Η πράξη που θα σας αφηγηθώ είναι πέρα για πέρα αληθινή, τελείως ξένη προς το χαρακτήρα μου τότε – δεν ήμουν δα και το τολμηρότερο παιδί –…

Θά’μουν δεν θά’μουν δέκα χρονών όταν εκλήθην από τη δασκάλα να παίξω σε θεατρική παράσταση του σχολείου. Ηθοποιός; Ναι,ηθοποιός. Ηθοποιός σημαίνει φως...Γιατί όχι; Τώρα που το σκέφτομαι, φοβάμαι ότι η επιλογή μου έγινε μάλλον χατιρικά και όχι λόγω ταλέντου, πρώτον γιατί ήμουν καλή μαθήτρια και δεύτερον γιατί η εν λόγω δασκάλα έμενε στο σπίτι μας,…

Και πότε δεν δίναμε δηλαδή; Ολόκληρη η ζωή μας είναι διαρκείς εξετάσεις, στις οποίες άλλοτε πετυχαίνουμε και άλλοτε όχι. Εγώ εδώ θα αναφερθώ στις δικές μου εξετάσεις για το πανεπιστήμιο, που τότε δεν τις λέγαμε πανελλαδικές ή πανελλήνιες, αλλά εισαγωγικές, και δεν διεξάγονταν Μάιο ή Ιούνιο, όπως τώρα, αλλά τον Σεπτέμβριο, όπερ σημαίνει ότι εκείνο…

Ο κουμπαράς της ζωής μας είναι γεμάτος αναμνήσεις, καλές και κακές. Γεγονότα, που όταν τα βιώναμε, τα βρίσκαμε ίσως και τραγικά, γιατί τους δίναμε άλλες διαστάσεις, σήμερα όμως που τα ανακαλούμε στη μνήμη, μπορεί να μας φέρνουν και γέλιο... Κάτι αντίστοιχο συνέβη και σε μένα στην πενθήμερη (αν προτιμάτε, μπορώ να χρησιμοποιήσω το λαϊκότροπο πενταήμερη,…

Κάποτε ήμασταν παιδιά, κάποτε ήμασταν έφηβοι... Σήμερα, οι γονείς που έχουν εφήβους βρίσκονται σε κατάσταση συναγερμού. Γιατί η προσπάθεια του εφήβου για αυτονομία και ανεξαρτητοποίηση διαταράσσει την ηρεμία και τη σταθερότητα που υπήρχε μέχρι τότε στις οικογενειακές σχέσεις. Οι γονείς αισθάνονται ότι «χάνουν» το παιδί τους, καθώς αυτό τους απαγορεύει πλέον να παρεμβαίνουν στην προσωπική…

Πολλοί ίσως θα θέλαμε η παιδική ηλικία να κρατά για πάντα, δυστυχώς όμως κανείς δεν μένει για πάντα νέος. Άλλωστε αυτή είναι και η φυσική εξέλιξη του ανθρώπου, να γεννιέται, να γίνεται παιδί, έφηβος, ενήλικας, γέρος. Και μπορεί το κουτσό, το σχοινάκι, οι βόλοι να ανήκουν πια στο μακρινό παρελθόν, το σίγουρο όμως είναι ότι…